เช้านี้ขากลับจากบางลำพูก็ต้องผ่านคุรุสภาอีกเช่นเคย ที่สะดุดมโนสำนึกอีกครั้งในวันนี้ก็คือป้ายขนาดใหญ่เป็นรูปของชายสองคนที่เป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกัน เป็นคนที่ผมเคารพนับถือ และด้วยข้อความกำกับ

ปี พ.ศ. ๒๕๔๘ วาระ ๑๐๐ ปี กุหลาบ สายประดิษฐ์ อยู่ด้านซ้ายมือ

ส่วนด้านขวามือว่า ปี พ.ศ. ๒๕๔๙ วาระ ๑๐๐ ปี พุทธทาสภิกขุ (เงื่อม อินทปัญโญ)

ทั้งสองท่านได้รับการยกย่องโดยองค์กรระดับโลกถึงคุณูประการของท่าน

ศรีบูรพาหรือกุหลาบ สายประดิษฐ์ เป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ทางโลก อีกทั้งยังเป็นักเรียนเก่าเทพศิรินทร์ที่ผมเคารพนับถือ

ท่านพุทธทาส เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในทางธรรม เป็นชาวสุราษฏร์โดยกำเนิดเช่นเดียวกับพ่อของผม และหนังสือคู่มือมนุษย์เป็นหนังสือที่เปลี่ยนแปลงชีวิตผมครั้งที่สองหลังจากที่พลาดโอกาสในการบวชเรียนเพราะเกิดอุบัติเหตุเสียก่อน

ผมขอปวารณาตัวเองในการตั้งใจศึกษางานของท่านทั้งสองเพื่อเป็นหลักคิดในการดำเนินชีวิตของผมนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป