สัปดาห์นี้เริ่มต้นเดือนสุดท้ายของปี แต่ก็มาพร้อมกับอาการเกาต์กำเริบจนกลายเป็นเดี้ยงรายเดือนไปเสียแล้ว

ได้วิ่งอยู่สามวันคือวันอาทิตย์ วันจันทร์และวันอังคารที่วิ่งได้น้อยเพราะอารมณ์ไม่ดีที่ต้องเสียพันธมิตรไปอีกคน พอตกบ่ายก็ได้รับข่าวดี และแถลงการณ์ยุติการต่อสู้ไว้เพียงเท่านี้ก่อน

วันรุ่งขึ้นจึงตั้งใจติดตามบรรยากาศการอำลาเพื่อแยกย้ายกันกลับไปประจำ ณ ที่ตั้งของตัวเอง วันนี้เริ่มมีอาการแปร่งๆ ที่ข้อเท้าซ้ายแล้วด้วย จนเช้าวันต่อมาก็เริ่มบวมแดงที่ข้อหัวแม่เท้าซ้ายที่เก่าอีก เป็นอันต้องยุติการวิ่งไว้ก่อนเช่นกัน สถิติการวิ่งจึงออกมาเพียงเท่านี้

เท่าที่สังเกต หลังจากได้กินขนมไหว้พระจันทร์ใส้ทุเรียนจะมีการเอาเกาต์กำเริบ คืนวันอังคารก็กินไปเพียงชิ้นเล็กๆ เพียงชิ้นเดียว เช้าวันรุ่นขึ้นก็แสดงผล อีกอย่างน่าจะเป็นการสะสมมาจากสัปดาห์ก่อนที่เอร็ดอร่อยกับการเคี้ยวถั่วลิสงคั่วไปไม่น้อยเหมือนกัน

นอกจากต้องหยุดวิ่งแล้ว ยังมีอาการเครียดสะสมจนต้องไปลงกับมื้อดึกอีกด้วย เช้านี้เดินขึ้นตาชั่งก็ได้ผลอยู่ที่เก้าสิบกิโลอย่างไม่ต้องสงสัย

ตัดสินใจตั้งแต่เมื่อวานว่าคงต้องนำแผนการอดล้างพิษหนึ่งวันกลับมาอีก เอาวันรุ่งขึ้นเลย วันนี้จึงอดล้างพิษด้วยแอ็ปเปิ้ลเสียหนึ่งวัน ไหนๆ ก็วิ่งไม่ไหวอยู่แล้วนี่

วางแผนไว้ว่าคงต้องอดล้างพิษอย่างนี้ไปทุกวันอาทิตย์จนสิ้นปี น่าจะล้างพิษที่สะสมอยู่จนทำให้เกาต์กำเริบบ่อยและน่าจะช่วยคืนสภาพกระเพาะอาหารที่ดีกว่าเดิมได้บ้าง ส่วนผลพลอยได้เรื่องลดนำ้หนักคงทำได้เพียงแอบหวัง