เช้านี้มาเขียนช้าไปหน่อย เกือบจะเที่ยงแล้ว ไม่ใช่เพิ่งลุกจากที่นอน แต่เพิ่งตื่น!!! เพิ่งตื่นตัว

น้ำหนักที่ชั่งเมื่อเช้านี้ได้ความว่าเข็มตาชั่งชี้เลยเลขเก้าสิบสี่กิโลไปนิดหน่อยเอง ได้การแล้ว ผลของการหัดกินเพียงครึ่งอิ่มคงไม่มีอะไรให้สงสัยกระมัง

หลังจากบอกลาเพื่อนที่ชื่อ ‘พุงกาง’ ก็ได้เพื่อนใหม่ชื่อ ‘ไส้กิ่ว’ มาแทน เพราะการหัดกินเพียงครึ่งอิ่มยังทำให้รู้สึกหิวอยู่เนืองๆ จะเป็นปัญหามากก็ตอนกลางคืนนี่แหละ เพราะเพื่อนใหม่คนนี้กวนใจไม่น้อย จนไม่รู้ตัวเลยว่าหลับไปเมื่อไหร่ หลังต้องนอนพลิกไปพลิกมาอยู่นั่น มันไม่เจอท่าหลับที่ต้องการเสียที

เรื่องกินจุบจิบยังประเมินผลไม่ได้ ขอเก็บข้อมูลต่ออีกหน่อย

ว่าเรื่องนอนต่อดีกว่า พอนอนไม่หลับ เช้าขึ้นมาก็ไม่ค่อยอยากตื่น หลายคืนมาแล้วที่นอนดูนาฬิกาตีเที่ยงคืนกว่าแล้วก็ยังไม่หลับ ส่วนเวลาตื่นไม่เจ็ดก็แปดโมงเช้าโ่น่น เวลาจะตื่นนอนจะรู้สึกตัวในท่านอนคว่ำหน้าเสมอ และกล้ามเนื้อแถวๆ ต้นคอด้านหลังเรื่อยจนเกือบถึงไหล่ก็ปวดเมื่อยไปหมด

สันนิฐานว่าอาการปวดต้นคอนี่เองน่าจะมีส่วนทำให้คุณภาพของการนอนแทบไม่มีเหลือเลย ดูได้จากอาการแย่มากๆ เมื่อตื่นนอน ต้องเด้งตัวออกจากที่นอนก็เพราะเวลาเท่านั้น ไม่ใช่เพราะตื่นตัวเต็มที่แล้ว

ในมื้อเย็นเมื่อวานได้คุยกับพี่สะใภ้ได้ความว่าแกเองก็มีอาการปวดต้นคอเหมือนกัน หมอบอกว่าเป็นเพราะท่านั่งในการทำงานกับคอมพิวเตอร์วันละหลายๆ ชั่วโมงทำให้ต้นคอต้องโน้มไปข้างหน้าเพื่อเพ่งมองหน้าตาจนกล้ามเนื้อเกร็งตัว นานเข้าก็เมื่อยล้าจนเจ็บปวด หมอสั่งยาคลายกล้ามเนื้อมาให้ทาน

ผมพยายามบรรเทาอาการปวดเรื้อรังนี้มาหลายวันแล้ว ไม่ว่าจะพยายามนวดเฟ้นด้วยตัวเองจนถึงหายาทาภายนอกแบบที่ช่วยรักษาอาการกล้ามเนื้ออักเสบ จะขาดไปก็แต่การประคบด้วยน้ำแข็ง หลังอาหารเช้านี้จึงตามด้วยยาคลายกล้ามเนื้อสักเม็ด ทั้งๆ ที่พยายามไม่ใช้ยาเคมีใดๆ หากไม่จำเป็น และสงสัยว่าคืนนี้อาจจะต้องพึ่งยาช่วยการไหลเวียนโลหิต ซึ่งช่วยคลายเครียดไปในตัว ทั้งนี้ก็เพื่อให้หลับไปดี

จริงแล้วคืนวันอาทิตย์ที่แล้วก็รีบเข้านอนแต่หัววัน และก็ตื่นมาในเช้าวันจันทร์ได้ดีเพื่อรีบแปลบทความให้เสร็จ วันนั้นทั้งวันจึงต้องนั่งอยู่แต่หน้าเครื่อง เพราะอาการที่ว่ามาข้างบนนั้นด้วยหรือไม่ก็ไม่อาจทราบได้ ทำให้งานแปลที่ออกมามีข้อผิดพลาดมากที่สุดเป็นประวัติการณ์

แต่ที่วิกฤตกว่านั้นก็คือหนังสือวิชาสุดท้ายที่เหลืออยู่อีกเป็นพันหน้า ยังอ่านไม่จบ เหลือเวลาอีกเพียงไม่ถึงยี่สิบวันก็จะสอบแล้ว ต้องรีบอ่านให้จบก่อนเพราะต้องเผื่อเวลาไว้ทบทวนวิชาที่อ่านจบไปก่อนนั้นอีกด้วย ต้องเยียวยาเรื่องคุณภาพของการนอนโดยเร่งด่วน เพราะวิชาที่เหลือนี้เป็นวิชาที่อยากเรียนมากที่สุดจนถึงกับตัดสินใจลงทะเบียนเรียน

เรื่องราวมันเกี่ยวเนื่องกันหมดด้วยประการฉะนี้แล…