สำเร็จไปอีกหนึ่งงาน งานที่สัปดาห์ที่แล้วเครียดกับการปรับเปลี่ยนข้อมูลการสั่งซื้อสินค้าอยู่หลายครั้งแต่ก็ส่งมาถึงมือทันในวันเสาร์ จึงสามารถลงมือทำให้วันอาทิตย์และเสร็จเรียบร้อยในวันจันทร์ เป็นการทิ้งทวนการประกอบเครื่องพีซีเครื่องสุดท้าย ต่อไปนี้จะไม่รับงานประกอบและงานซัพพอร์ตเครื่องพีซีอีกต่อไปแล้ว เพราะต้องการมุ่งมั่นกับการพัฒนาบนเครื่องแม็คให้เต็มที่

งานติดพันในวันอาทิตย์ทำให้เช้าวันจันทร์ต้องรีบตื่นขึ้นมาทำต่อให้สำเร็จ จึงไม่ได้เดินออกกำลังกายไปหนึ่งวัน วันที่เหลือจึงตั้งใจเดินอย่างเต็มที่

ดีที่อากาศตอนเช้าเริ่มเย็นลงแล้ว เย็นขนาดที่เข้านอนตอนกลางคืนได้โดยไม่ต้องเปิดแอร์ได้เลยทีเดียว นอนหลับสบาย อากาศดี ทำให้สามารถเดินในช่วงต้นได้ความเร็วดีขึ้นอีกด้วย

แต่เสาร์อาทิตย์นี้กลับเร่งไม่ได้ คงต้องดูกันยาวๆ

เช้านี้เดินขึ้นตาชั่งครั้งเดียวพอ เห็นเข็มปริ่มล้นเก้าสิบกิโลอยู่เล็กน้อยจึงไม่อยากชั่งซ้ำ ความเครียดยังคงอยู่หรืออย่างไร

จริงแล้วความเครียดจากสัปดาห์ก่อนสลายไปแล้วหลังจากได้กำหนดรู้ จนได้เห็นความเครียดอย่างชัดเจน แต่สัปดาห์นี้กลับมีความหดหู่เข้ามาทักทายแทน ไม่ใช่หดหู่เรื่องน้ำหนักตัว แต่เป็นอารมณ์หดหู่แบบที่ไม่ได้เกิดขึ้นนานแล้วเหมือนกัน ที่ผ่านมาต้องใช้ความคิดด้านลบที่มากกว่ากดทับความหดหู่นั้นไว้ จากนั้นเปลี่ยนความคิดไปเกาะอยู่ที่เรื่องอื่นแทนจนลืมความหดหู่นั้นไป

แต่เช้านี้ตั้งใจจะเดินสิบกิโลออกกำลังเพื่อขจัดความหดหู่แทน

เอาเข้าจริงก็ไม่สามารถสู้กับความหดหู่ได้ เพราะวิธีดั้งเดิมนั้นค่อนข้างฝังลึกอยู่ในกระบวนการคิดอย่างแข็งแรง จึงไม่สามารถเปลี่ยนกระบวนการคิดได้ ความหดหู่นั้นยังคงอยู่ แต่ไม่ได้ส่งผลร้ายมากนั้น นั่นเพราะเปลี่ยนเอาความคิดไปเกาะอยู่ที่เรื่องอยู่แทน

พยายามกำหนดลมหายใจในขณะเดินก็สามารถทำได้พักหนึ่ง ความคิดก็แล่นไปเรื่องอื่นๆ ต่อไปแทน อันที่จริงต้องใช้สติกำหนดรู้ความหดหู่นั้นให้ชัดขึ้น จากนั้นดับอารมณ์ความรู้สึกให้หมดจด จึงจะแก้ไขได้

แต่นั้นคงต้องอาศัยการฝึกฝนอีกไม่น้อยเลยทีเดียว