หมายถึงนิสัยการกินมื้อค่ำที่กลับมาอีกแล้วหาได้เป็นอื่นไป แม้ยามเย็นจะอิ่มหนำสำราญดีอยู่ แต่พอหมดข่าวภาคค่ำ ก็ราวกับมีระบบอัตโนมัติสั่งให้เดินไปหาอะไรมาเคี้ยวเล่น ราวกับมันกลายเป็นสันดานไปเสียแล้ว

พยายามวิเคราะห์หาสาเหตุอยู่ ไม่ใช่เพราะมื้อเย็นไม่สุขพอ ไม่ใช่เพราความเครียด ไม่ใช่เพราะน้ำตาลในเลือดต่ำเกินไป น่ากลัวอย่างแรงว่าเดี๋ยวจะกลายเป็นนิสัยถาวรหากจะปล่อยไปเรื่อยๆ

ที่น่ากลัวอีกอย่างคือบังคับตัวเองให้หยุดไม่ได้ มีแต่มานั่งเศร้าเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายอยู่ถ่ายเดียว

ยังดีที่สัปดาห์ที่ผ่านมายังสามารถรักษาการวิ่งเหยาะๆ ไว้ได้สม่ำเสมอดี มากบ้างน้อยบ้างไม่มีปัญหา สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามสถานการณ์ ดีถึงขนาดที่สามารถทำระยะทางได้ถึงห้าสิบกิโลเมตรอีกครั้ง ขณะที่น้ำหนักตัวก็ยังวิ่งเล่นอยู่แถวๆ เก้าสิบกิโลอยู่เหมือนเดิม แม้ว่าเมื่อวันอังคารจะมีรายการพิเศษเป็นบุฟเฟต์อาหารญี่ปุ่นที่รอคอยมานานก็ตาม

อาการบาดเจ็บที่หัวเข่าขวาเองก็รบกวนจิตใจไม่น้อย จะไม่วิ่งก็ไม่ได้ จะวิ่งก็กลัวว่าจะบาดเจ็บไปใหญ่ เท่าที่สังเกต หลังจากวิ่งไปได้สักสามกิโลกว่าทุกอย่างก็ดูเข้าที่ เหมือนระยะก่อนหน้าเป็นการอบอุ่นร่างกาย ทำให้ความรู้สึกอยากวิ่งต่อเมื่อถึงเป้าหมายที่หกร้อยแคลอรี่มีอยู่เรื่อยๆ นี่คือข้อดีของการตั้งเป้าไว้ต่ำ แต่ทำจริงให้ได้เกินกว่านั้น มีผลดีทางจิตวิทยาไม่น้อยเลย

อยากให้ร่างกายรักษาตัวเองให้หัวเข่าขวาหายจากอาการบาดเจ็บได้ แต่ก็ไม่ลืมที่จะประคบเย็นและพึ่งยาสมัยใหม่ด้วยเหมือนกัน

ใกล้จะหมดปีแล้ว เป้าหมายใหม่ต้องเริ่มต้นในไม่ช้านี้ ซ้อมมือเอาไว้ก่อนได้เลย อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง เริ่มจากหยุดมื้อค่ำให้สำเร็จ ค้นหาสาเหตุให้เจอ จะได้แก้ไขปัญหาที่ต้นตอ

— สัปดาห์นี้ก็ต้องล่ามาอีกวัน เพราะเมื่อวานเล่นกันต้นตาลหลานเลิฟที่เพิ่งครบสามขวบพอดีได้ครึ่งวันก็รู้สึกหมดพลัง ต้องพักสมองก่อน ไม่ใช่หลานดูดไปเพราะเริ่มรู้ความและขี้เล่นมากขึ้น แต่เป็นอะไรก็ยังไม่รู้ แต่เป็นเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ที่ต้องตื่นเช้ากว่าปกติเพื่อออกไปปฏิบัติหน้าที่สำคัญ คงต้องติดตามอาการไปอีกสักระยะ