เริ่มต้นสัปดาห์นี้ยังไม่สามารถออกวิ่งได้ ตั้งใจว่าอยากพักอีกสักสองวัน ที่เหลืออีกห้าวันจะได้วิ่งอีกครั้ง

เริ่มต้นอย่างค่อยเป็นค่อยเป็นในเช้าวันอังคาร พุธ จนวันพฤหัสมีภารกิจต้องเข้าเมืองก็ตั้งใจจะเก็บระยะทางให้ได้เท่าที่พอจะไหว เพียงครึ่งชั่วโมงก็ยังดีกว่าไม่ได้ขยับเลย

การเดินทางด้วยรถเมล์ในขากลับสร้างปัญหาให้ร่างกายไม่น้อย ไม่เพียงความเมื้อยล้า กลางดึกถึงกับต้องตื่นขึ้นมาดูแลหน้าแข้งทั้งสองข้างที่เป็นตะคริวขึ้นมาพร้อมๆ กัน ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย เช้าวันศุกร์จึงไม่พร้อมที่จะวิ่งอีกครั้ง ต่อเนื่องมาถึงเช้าวันเสาร์ที่ตื่นแล้วก็ยังเมื่อยล้ากล้ามเนื้อหน้าแข้งขวาอยู่ เลยอู้เสียอีกวันหนึ่ง

กลายเป็นว่าสัปดาห์นี้เริ่มวิ่งได้อีกครั้งแบบกระท่อนกระแท่นอย่างนี้

เช้านี้ชั่งน้ำหนักด้วยใจกังวลเล็กน้อย เพราะหลังจากกลับมากินอาหารสามมื้อได้เหมือนเดิมแล้ว มื้อค่ำทำท่าจะกลับมาด้วยเช่นกัน แต่ก็ยังพยายามข่มใจให้ไม่เลยเถิดออกไป ตัวเลขเข้านี้จึงยังอยู่ที่แปดสิบแปดกิโล ไม่กระโดดขึ้นไปจนเกินเหตุนัก

พร้อมกับความตั้งใจว่าจะพยายามวิ่งให้ได้ดีที่สุดในเดือนนี้ ระหว่างวิ่งเช้านี้ สังเกตุร่างกายได้ว่าไม่ฟิตเหมือนก่อน หวังว่าคงจะค่อยๆ ดีขึ้นก็แล้วกัน

ทันทีที่ได้เห็นผลการวิ่ง ได้พบกับตัวเลขสนุกๆ ทั้งจำนวนครั้งที่วิ่งและระยะทางสะสม ก็ช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย

อยากขอให้ความสนุกในการวิ่งรีบกลับมาเสียที